گلوکزامین

گلوکزامین یک ماده شیمیایی طبیعیست که در بدن وجود دارد. این ماده در بدن برای ساخت مواد شیمیایی دیگری که تاندون ها ،رباط ها، غضروف ها و مفاصل را میسازند استفاده می شود همچنین این ترکیب در ساخت مایع مفصلی نیز به کار میرود. مفاصل توسط مایع و غضروف اطراف خود احاطه می شوند. گلوکزامین به شکل مکمل از پوسته صدف ها برداشته می شوند و یا بطور مصنوعی در آزمایشگاه ها ساخته می شوند. گلوکزآمین دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی هستند که باعث سلامت سیستم اسکلتی و ساخت مایع مفصلی و انعطاف پذیری مفاصل می شود.

اشکال مختلفی از گلوکزامین وجود دارد از جمله:

گلوکزآمین سولفات
گلوکزآمین هیدروکلراید
N-استیل گلوکزآمین.

به علت خواص مفیدی که گلوکزآمین دارد؛اخیرا مورد توجه زیادی قرار گرفته است. گلوکزآمین تقریبا در تمامی بافت های انسانی وجود دارد و به شدت در بافت همبند متمرکز شده است. افراد از آن در مواردی مثل درمان بیماری های دردناک ناشی از التهاب، تجزیه و از بین رفتن غضروف یا همان استئوآرتریت استفاده میکنند. ادعا می شود که این ماده درد را کاهش میدهد و همچنین در بیمارانی که آرتروز یا آسیب دیدگی مفاصل دارند به بازیابی غضروف مفصلی کمک می کند. امروزی گلوکزآمین به عنوان یک افزودنی غذایی طبقه بندی می شود و عمدتا از کیتین در پوسته سخت پوستان مشتق می شود.امروزه بسیاری از افراد از فرم مکمل گلوکزآمین استفاده می کنند به خصوص افرادی که مجبور به مصرف دارو های کورتونی هستند چرا که این دسته از داروها به مرور زمان باعث تخریب استخوان شده و نهایتا منجر به پوکی استخوان می شود؛ پس مصرف گلوکزآمین در کنار رژیم داروییشان میتواند در امر سلامت استخوان ها و دستگاه اسکلتی بسیار کمک کننده واقع شود.

عملکرد گلوکزآمین در بدن:

بدن از این ماده برای ساخت و ترمیم غضروف ها استفاده می کند. غضروف بافت همبند انعطاف پذیر و لاستیکی است که از استخوان های مفاصل حفاظت می کند و از ساییده شدن استخوان ها به هم جلوگیری می کند. با افزایش سن غضروف ها انعطاف پذیرتر شده و شروع به تخریب شدن می کنند. این موضوع می تواند باعث التهاب، آسیب بافتی و درد شود. طبق بررسی ها، گلوکزآمین این روند را کند کرده و برای سلامت غضروف ها مفید واقع می شود.این ترکیب که به طور طبیعی در بدن وجود دارد، با افزایش سن سطحش کاهش پیدا می کند و میتواند عامل کمک کننده ای در تخریب مفاصل در دوره میانسالی باشد.

گلوکزآمین به درمان چه بیماری هایی کمک میکند؟

افراد مکمل های گلوکزآمین را به دلایل زیادی مصرف می کنند ازجمله:

آرتروز
گلوکوم
درد فک
درد مفاصل
کمردرد
مولتیپل اسکلروزیس MS
سیستیت بینابینی که یک بیماری مثانه است
ایدز
بیماری های قلبی
HIV

با این حال توجه داشته باشید که اگرچه این ماده جز مواد مغذی طبقه بندی شده است اما هنوز شواهد کاملا قطعی ای مبنی بر تاثیر قطعی بر درمان بیماری های بالا توسط گلوکزآمین وجود ندارد.

گلوگزآمین معمولا بصورت خوراکی تجویز می شود با اینحال تجویز تزریقی آن نیز مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعات نشان میدهد فراهمی زیستی خوراکی گلوکزآمین حدود 26 درصد است و نیمه عمر سرمی بسیار کوتاهی دارد . این ماده پس از مصرف به سرعت در بافت ها پخش می شود.

فرم گلوکزآمین سولفات به خوبی از راه خوراکی جذب می شود اما تحت متابولیسم گذر قابل توجهی قرار می گیرد (هنگامی که یک دارو وارد بدن می شود که بطور عمده از طریق گوارشیست، قبل از ورود به جریان خون سیستمیک ، از ورید باب در کبد میگذرد و بخشی از دارو توسط کبد متابولیزه شده و به جریان خون وارد نمی شود).

گلوکزآمین باعث توقف واکنش های التهابی در مفاصل می شود و به این ترتیب سیر بیماری آرتریت را کند وسپس متوقف می کند.

دوز مصرفی مناسب گلوکزآمین:

درباره دوز بهینه گلوکزآمین هنوز بحث هایی وجود دارد اما بیشترین دوز خوراکی 1.5 گرم در روز است.

تاثیر گلوکزآمین بر بیماری استئوآرتریت:

استئوآرتریت علت بسیاری از درد های مفصلی به شمار می آید.در این بیماری غضروف سطح مفصل آسیب می بیند و تدریجا از بین میرود. بسیاری از افراد برای درمان و بهبود بیماری استئوآرتریت بویژه در لگن و زانو از مکمل های گلوکزآمین و کندروئیتین استفاده می کنند. مطالعات معتبری نشان داده اند که این ترکیب به کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل کمک می کند.

تولید مایع مفصلی:

طبق تحقیقات انجام شده مصرف گلوکزآمین باعث افزایش تولید مایع سینوویال می شود. این مایع برای جلوگیری از سایش غضروف سر استخوان ها روی هم تشکیل می شود. مصرف این ترکیب با تشکیل مایع سینوویال باعث پیشگیری و کمک به درمان ساییدگی مفاصل می شود.

کاهش خطر سرطان ریه:

گلوکزآمین در توقف فرایند های التهابی در بدن نقش موثری دارد و از همین رو باعث می شود توزیع ژن التهاب را کم شود و نهایتا تکثیر سلولی کم شود و تکثیر سلولی رامهار می کند.

سرکوب تغییراتی که باعث بیماری روده تحریک پذیر می شود ، پاسخ ایمنی را که منجر به ام اس می شود، کاهش میدهد. همچنین در موارد آسیب به زانو، مصرف گلوکزآمین باعث بهبود تحرک زانو پس از آسیب های ورزشی می شود. با این حال مدرکی برای اینکه گلوکزامین بر درد مزمن کمر موثر است وجود ندارد.

عوارض جانبی گلوکزآمین:

عوارض جانبی گلوکزآمین خفیف و نادر به نظر می رسد.اما می تواند شامل موارد زیر باشد:

سو هاضمه

یبوست

اسهال

سردرد

بثورات جلدی

موسسه ملی بهداشت (NIH) خاطر نشان می کند که مکمل های گلوکزآمین خوراکی زمانی که به درستی و توسط بزرگسالان مصرف شوند احتمالا بی خطر هستند، اما برخی افراد عوارض جانبی خفیفی از جمله خواب آلودگی، واکنش های پوستی و سردرد را تجربه کرده اند.

ریسک ها و موارد خطر مصرف گلوکزآمین:

گلوکزآمین ممکن است برای همه افراد مناسب نباشد به خصوص برای افرادی که با موارد زیر سر و کار دارند:

بارداری و شیردهی: استفاده از گلوکزآمین در این مواقع توصیه نمی شود زیرا آثار آن هنوز شناخته شده نیست پس بهتر است افراد در این دوره از مصرف آن خودداری کنند.

سرطان: برخی از مکمل ها اثربخشی درمان سرطان را کاهش میدهد. اگر تحت درمان برای بیماری سرطان هستید حتما برای مصرف گلوکزآمین با پزشک خود مشورت کنید.

دیابت: تحقیقات نشان داده است که گلوکزآمین میتواند بر سطح گلوکز خون تاثیر بگذارد. این موضوع میتواند برای افراد مبتلا به دیابت یا افرادی که مشکل در تحمل گلوکز دارند مشکل ایجاد کند.

آسم: طی بررسی ها مشخص شد که گلوکزآمین ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی مختلفی ازجمله تنگی نفس در افراد مبتلا به آسم شود.

آلرژی: محصولات گلوکزآمین که از صدف ها مشتق شده اند ممکن است باعث واکنش های الرژیک شوند.

مشکلات خون و گردش خون: مشکلات خون و گردش خون: گلوکزآمین ممکن است بر فشار خون و لخته شدن آن تاثیر بگذارد پس افرادی که این ترکیب را مصرف می کنند باید از مصرف گلوکزآمین همراه با وارفارین و سایر دارو های رقیق کننده خون خودداری کنند. افرادی که از این ترکیب استفاده می کنند باید از نظر فشارخون کنترل شوند.

عمل جراحی: مصرف گلوکزآمین 2 هفته قبل از جراحی باید متوقف شود.